دید بدون بازدید
یا
داستان باورنکردنی بازدیدکننده‌ای که خبرنگار شد
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
چند روز مانده به آغاز نمایشگاه مطبوعات ۹۶ دست‌اندرکاران روزنامه‌ی شهروند نگران رونق نگرفتن غرفه‌شان، به دنبال ایده‌ای می‌گشتند که رهگذران راهرو‌های مصلی را به داخل غرفه‌ی شهروند بکشاند. معمولاً وقتی از روزنامه حرف می‌زنیم، از یک رسانه‌ی یک‌طرفه حرف می‌زنیم که پر شده از خبرها و مقالات و یادداشت‌های هیأت تحریریه و نهایتاً ستونی در لابه‌لای صفحات که به سخن خوانندگان اختصاص یافته. طبیعتاً مخاطب عام امروزی که به یُمن وجود شبکه‌های اجتماعی خودش تولید محتوا می‌کند و فرصت شهروند-خبرنگار شدن دارد، با تریبون یک‌طرفه احساس همدلی نخواهد کرد.
در کارگاه ایده‌پردازی جالب به دنبال پاسخی به این مسأله بودیم و جواب نهایی ما یک چالش میدانی روزنامه‌نگارانه برای بازدید‌کنندگان نمایشگاه بود. این بار سخن خوانندگان – که دیگر می‌شد آن‌ها را نویسنده نامید – نه در ستونی کوچک، در صفحه‌ای فرعی که در جایگاه تیتر یک روزنامه جا خوش می‌کرد و عکس یک روزنامه نیز به تصویر نویسنده یا نویسندگان مهمان اختصاص می‌یافت. یک تعامل دو سر سود برای روزنامه و مخاطب. برای مخاطبان فرصت کوچکی فراهم شد تا درگیر فرایند روزنامه‌نگاری شوند و حرف و تصویرشان را در صدر خبرها ببینند. هشتگ تیتر یک نیز در فاصله‌ی کوتاهی به یکی از پراستفاده‌ترین هشتگ‌های نمایشگاه تبدیل شد و شهروند به خاطر آن جایزه‌ی رسانه‌ی برتر نمایشگاه را از آن خود کرد. چالش #تیتر۱ در نهایت به عنوان ایده برتر بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات انتخاب شد؛ و روزنامه شهروند برنده جایزه رسانه برتر نمایشگاه شد. هم‌چنین عکس و ویدیوهای تولیدیِ کسانی که در چالش شرکت می‌کردند همان روز برای آن‌ها ارسال می‌شد و مردم می‌توانستند ویدیو و عکس‌های خود را با #تیتر۱ در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنند.
